از تو ، کلاه افتد. همین! ازمن سرافتد . بر زمین...

ارزان هدر کردی مرا ، حیفم نبود؟ ای نازنین...

از ریشه برکندی مرا.الخیرُنا فی ما وَقـَع:

من خون ِ دل خوردم ولی...هذا طعامُ العاشقین...

با "ای ِ ذنبٍ" می‏کُشی...ما را. چه مومن می‏کُشی...

با تازیانه‏ت می‏زنی...آواز ِ بی"حبل‏المتین"...

ای هِی‏هِی‏ستان ِ غزل!  آتش ندارد . دود ِ من؟

دارم نیستان ِ غزل...دزدانه ...بنشین... در کمین...

وقتی تو می‏بندی دری ... ما را چه سود از دیگری؟

بگشا گره . آرام و گرم از ابر و باران ِ جبین...

حرفی بزن . حتی اگر ... آزرده‏خاطر بودنت

کاری بخواه ! از من اگر...افتادن از دیوار ِ چین...

از چشم ِ تو افتاده‏ام...اما هنوز ...آزاده‏ام...

آیا؟... چه بدخواهان ِ من گفتند و رنجیدی؟... چنین؟...

نفرین بر آن نامردمان! با هر چه بی‏اندیشگی...

ای معرفت! کی مرده‏ای ، در زندگان ِ بعد ازاین؟...

من ماندم و درماندگی ! ساکن در این آوارگی...

هستم . نمی داند کسی ... از گوشه‏ی ِ چشمت... ببین ...

باید تو بگریزانیم ، از هیچ‏بازار ِ جهان

یکباره سازی کار من...یا همچنان یا همچنین.